Communicatie

Ik luister niet

Met een wat onsamenhangend verhaal vliegt Sabine, onze gedragswetenschapper, vlak voor het einde van de lesdag mijn lokaal binnen. Of ik haar wil helpen Michael op school te houden. Hij mag nog niet naar huis, zo begrijp ik. Eerst een gesprek! Dat er wat was voorgevallen kan ik nog net uit haar woorden opmaken. Twee minuten later gaat de bel, wens mijn leerlingen een fijne dag en loop naar Michael. Wanneer ik de hoek om loop richting de achtervang – ook wel Time-Out genoemd- zie ik Michael mij met een vaart passeren. Rustig volg ik Michael naar zijn klas. Met een zwiep

Lees meer »
De Inclusiepedagoog
Ronald Heidanus

Leerling en meester zijn

Leraar en ‘opvoedingsoptimist’ Ronald Heidanus reflecteert in zijn blog op zijn beroep en de pedagogische en morele verantwoordelijkheid van een leerkracht: Leerling en meester zijn. Geschreven door Redactie Beroepseer op 25 november 2013 ‘Je bent nutteloos. Ga maar tussen de jassen hangen, op de gang!’ De 11-jarige Franse jongen tegen wie dit gezegd werd, nam de woorden iets te letterlijk zie de gevolgen. Wat drijft een leerkracht om dit tegen een leerling te zeggen? In hoeveel tijd verbreek je de verbinding met het kind? Waar ligt de pedagogische en de morele verantwoordelijkheid van een leerkracht? Hoe hoog mag frustratie en onmacht oplopen?

Lees meer »
De Inclusiepedagoog
Ronald Heidanus

Chocomeltijd en opbouwen van…een Eiffeltoren

Wanneer je zonder enig idee door de school heen loopt, valt hij niet direct op. Sterker, het wordt je moeilijk gemaakt op deze school, een school voor speciaal onderwijs waar sowieso kinderen met externaliserend gedrag eerder opvallen. Maar als je wat langer in de school rondloopt, dan valt je het patroon van deze introverte jongen wel op: Bijna iedere dag verlaat hij minimaal één keer het klaslokaal, soms heel geruisloos alsof hij naar het toilet gaat maar je ziet wel aan hem dat hij boos is. Of nou ja, boos, eerder met een blik van onmacht. Een gelaat waarop je

Lees meer »

Een glimlach in plaats van een correctie

De (letterlijke) groei die een leerling in de loop van een schooljaar meemaakt, ontgaat me nog wel eens. Het besef volgt als je de nieuwe lichting verwelkomt. Op deze eerste schooldag zie ik ze staan. Vrijwel allemaal een koppie kleiner, letterlijk. Ze slenteren over het schoolplein, onzeker nog. Ze weten zichzelf geen houding te geven, zoeken aansluiting. Bij wie voel ik me thuis, bij wie ben ik veilig? De spanning is voelbaar. Dus hét moment om direct kennis te maken en te ervaren met wie je dit jaar aan het werk mag. Voor leerlingen ben je als onderwijsprofessional een baken,

Lees meer »
De Inclusiepedagoog
Ronald Heidanus

Ik wil buiten de lijntjes kleuren

In de tijd dat ik leraar/docent op het Brederocollege van stichting Het Driespan in Breda was, een school voor voortgezet speciaal onderwijs, was het Kader Primair (AVS) dat mij vroeg om een blik op de toekomst te werpen: Als het aan mij ligt, verdwijnt het speciaal onderwijs binnen twintig jaar en gaan leraren en kinderen veel meer van elkaar leren. Wat daar voor nodig is? Deskundigheidsbevordering en de moed om buiten de lijntjes te kleuren. Het interview werd door Joëlle Poortvliet opgetekend: “Vorig jaar heb ik een opleiding gedaan tot autismespecialist, maar eigenlijk ben je dan nog niks. Daarmee bedoel

Lees meer »
De Inclusieve School
Ronald Heidanus

Autoriteit in Samenkracht

Het was een jaar eerder dat mijn toenmalige locatiemanager tijdens het functioneringsgesprek het woord ‘autoriteitsprobleem’ liet vallen. Met een glimlach linkte ze dat begrip aan mij. Het verwonderde mij ergens. Want ik maak liever nergens een ‘probleem’ van, maar wil juist op zoek -en ga dat ook steeds- naar oplossingen. Na wat vragen kwam het erop neer dat ik de ongeschreven regels niet volgens de juiste weg volgde. Maar ja, als ze nergens beschreven staan of het waarom wordt uitgelegd, dan lijkt het mij vrij lastig… Ow, en dat ik me ook niet zou houden aan de voorgeschreven protocollen. Dat herkende ik

Lees meer »
De Inclusiepedagoog
Ronald Heidanus

Levensles van Ronald Herregraven

Geïnspireerd door de Levenslessen van meester Kanamori en haalde ik ooit ‘het leven’ in mijn groep. Ooit als docent op een cluster 4-VSO-school in Breda. Het gevolg was dit verslag van het bezoek van Ronald Herregraven aan de groep in november 2012. Herregraven heeft kanker en heeft niet lang mee te leven. De jongeren zijn onder de indruk en stellen in het moment de vragen die ze moeten stellen, zoals: ‘Bent u gelukkig?’ Het begon allemaal bij één van de jongeren. Elke vrijdagochtend vertelde hij ‘enthousiast’ over het programma Over Mijn Lijk van BNN. Het programma maakte een grote indruk

Lees meer »
Onderwijs
Ronald Heidanus

De binnenband van relatie plakken

Een nieuwe groep betekent altijd nieuwe uitdagingen! Misschien ook wel omdat het een groep betreft in het voortgezet speciaal onderwijs. Mij werd vlak voor de start medegedeeld dat de nieuwe groep wél een pittige groep is. Tot zover de ‘warme overdracht’. Mijn interesse was trouwens direct gewekt en tegelijkertijd had ook veel vragen. Wat maakt dat die groep als pittig bestempeld wordt? Vanuit wie wordt dat pittig ervaren? En voor mij misschien wel de belangrijkste vraag: Wat vinden de jongeren daar zelf van? Helaas kon ik niet eerder kennis maken met de groep dan die eerste werkdag.Een nieuwe baan, nieuw hoofdstuk en

Lees meer »