Blog : vertrouwen

Van horen zeggen
Ronald Heidanus

Van horen zeggen

Een telefoontje wordt doorverbonden. Enthousiast vertelt de ouder aan de andere kant van de lijn dat er verhuisd gaat worden. In de meivakantie. Dat het kind dan nog een aantal weken op een school ingeschreven dient te worden. Onderwijs volgt. Gemeld wordt dat de eindtoets al gemaakt is. Als de verbinding wordt verbroken en contact gezocht met de school van herkomst verloopt de overdracht warm, coöperatief en soepel!

Het enthousiasme heeft te maken met de persoonlijke situatie van de ouder. Dichter bij een sociaal netwerk. Onze school in de buurt van waar deze ouder gaat wonen. Eigenlijk is dat een andere school, maar de grootte van de achtste groep op de andere school maakt dat elkaar ondersteunen is wat overblijft. Nabij thuis onderwijs de insteek van de buurt.

Tot zover loopt alles op rolletjes…

Lees verder

Kladpapier
Ronald Heidanus

Kladpapier

  • By Ronald Heidanus
  • 27 februari 2019
  • onderwijs

“Is het misschien handig om er een kladpapiertje bij te pakken?”

Het is de leerkracht die het aan de leerling vraagt. Ik zie hem zitten, de leerling. Hij kijkt zijn leerkracht met een strakke blik aan. Een blik met een mix van ‘ik luister maar dát ga ik niet doen’ en ‘mmm, er zit wat in, maar past dat wel bij mij’. Een verbeelding met ogen die schreeuwen om autonomie. Tegelijkertijd een houding waaruit blijkt dat het nemen van verantwoordelijkheid nog een uitdaging is.

‘Nee, ik reken het in mijn hoofd uit,’ deelt hij stellig, ‘dat gaat sneller!’

Lees verder

Jullie en luisteren naar ons
Ronald Heidanus

Jullie en luisteren naar ons

#zondaggedachte

Sinds dit schooljaar ben ik betrokken als één van de kwaliteitsondersteuners op een jenaplanschool in Tilburg. Een kleine school waar veel te ontwikkelen is. Een school waar door de jaren heen medewerkers voor verschillende uitdagingen hebben gestaan. Medewerkers die worstelden en uiteindelijk de school verlieten. En nu sinds dit schooljaar staat er een grotendeels nieuw team. Zijn we collectief, met z’n allen, de post-hbo jenaplanopleiding aan het volgen. Samen aan het ontwikkelen. En zijn we, misschien wel het meest belangrijk, collectief de visie van de school aan het herijken!

De uitdagingen van eerder zijn er nog steeds. Al heeft er duidelijk een accentverschuiving plaatsgevonden. Van worstelen naar

Lees verder

Zorgvuldig over de schutting
Ronald Heidanus

Zorgvuldig over de schutting

#zondaggedachte

Een kennis vroeg mij van de week advies. De vader wist niet zo goed wat te doen, maar wist wel dat iets ergens wrong. Een beklemmend gevoel van spanning omdat het voor de man niet klopte… De vader werd na een aanmelding teruggebeld door de schoolleider die hem adviseerde op een andere school in de wijk te gaan kijken. Het voelde als weggestuurd worden.

Dat hij met zijn gezin gaat verhuizen was mij al eerder ter ore gekomen. Dat een school gezocht werd voor het kind ook. Dat er een rondleiding was geweest werd ooit al genoemd, samen met dat ze enthousiast waren. Dat de aanmelding had plaatsgevonden was het laatste dat ik had meegekregen. Tot van de week dus.

Tijdens het telefoongesprek met de vader was de schoolleider duidelijk. Er was contact geweest met de school uit de andere regio, en op basis van de informatie rondom gedrag en uitslagen van de niet-methodetoetsen (in de volksmond ‘cito’s’) was het voorstel om een andere school uit dezelfde wijk te gaan verkennen. Het verwarde de vader. Verwarren omdat

Lees verder

Veilig jezelf zijn
Ronald Heidanus

Veilig jezelf zijn

#zondaggedachte

Soms waait er wat door het ondewijsland. Iets dat dan (voor even) in de spotlight staat. Een lerarentekort. Een te laag salaris of noem het salariskloof. Een te hoge werkdruk. Een nieuw curriculum punt nu. Onderwerpen die complex en klaarblijkelijk moeilijk op te lossen zijn. Het blijft me bezighouden: onderwerpen die het meest prachtige beroep raken. Ons prachtige beroep, een zinvol & zingevend vak dat om meesterschap schreeuwt! Hard geraakt door (politieke) meningen, door vinden van en door roepen over. Roepen dat afleidt van waar het in de kern om draait, de inhoud. Want inhoud vraagt bezinning, om nuance, om tijd en ruimte en om een dialoog. Met elkaar en met hen die invloed hebben op deze processen.

Deze week stonden breuken en een ‘leraar’ die een leerling naar zijn nek greep centraal. Uitgelicht. Het eerste thema, breuken, kan ik eigenlijk vrij snel loslaten. Omdat ik weet dat iedere leerkracht

Lees verder

Moeilijk en ouders
Ronald Heidanus

Moeilijk en ouders

#zondaggedachte

Ouders kunnen, ten opzichte van leerkrachten, soms zo moeilijk zijn!
Ikzelf trouwens ook. Als ouder. Althans.

Tijdens zo’n tienminutengesprek neem ik samen met mijn liefde altijd ons kind mee. En natuurlijk dwingen we daarmee een kindgesprek af. En dat wordt niet altijd even makkelijk ontvangen. Voor mij is de reden wel een simpele: het zichtbaar zijn van het ontwikkelingsproces van ons kind niet eenrichtingsverkeer is. Vanuit ieders perspectief kijken naar wat nodig is. En we willen onze kinderen leren naar zichzelf te kijken. Uiteraard is er ook nog het perspectief -of noem het visie- van de school, die wordt vertaald door dezelfde leerkracht. Op dat moment. In die groep.

Of die keer in groep 3 waar de leerkracht enthousiast vertelde over een nieuwe rekenkist. Nieuwsgierig nam ik het perspectief van mijn zoon in.

Lees verder

Weer meer kinderen naar het speciaal onderwijs
Ronald Heidanus

Weer meer kinderen naar het speciaal onderwijs

#zondaggedachte

Weer meer dan een jaar geleden. Omringd door wijze mensen zit ik aan grote ronde van tafels. In de aula van een scholengemeenschap luister ik naar de evaluatie door de directeur van een samenwerkingsverband. Hoor ik de directeur zeggen dat er een schooljaar eerder zevenenzeventig leerlingen zijn verwezen van het regulier onderwijs naar het speciaal onderwijs. Of het weer meer is ten opzichte van weer een schooljaar eerder weet ik niet. Op dat moment boeit het mij ook eigenlijk niet.

Percentages zijn helemaal niet interessant, zeker niet als het over en om kinderen gaat. Daarnaast kan iedere doorverwijzing een nieuwe ‘casus’ zijn. Een nieuwe mogelijkheid om lering te trekken. Het anders te doen. Voor hen, die weer meer kinderen. En is dat overigens niet precies waar onderwijs over gaat:

Lees verder

Een reis vol gedragen onderwijs
Ronald Heidanus

Een reis vol gedragen onderwijs

  • By Ronald Heidanus
  • 3 januari 2019
  • onderwijs

30 december 2018

Waar ik een jaar eerder dankbaar was voor een harde val, zo’n neus-op-de-feiten-val, heb ik mij dit jaar gedragen gevoeld. En dat dragen verwoord precies waar voor mij onderwijs over gaat. Het dragen van. Totdat de ander heeft leren dragen. Gedragen worden vanuit onvoorwaardelijk vertrouwen en openheid, zuiver en volwassen communiceren en waar kennis en ervaringen zijn verbonden. Vallen, opstaan en leren dragen dus.

Gedragen onderwijs, onderwijs waar de leerkracht centraal staat, de ander educeert, meeneemt en waar de ontwikkeling van kinderen leidend is. Waar gewerkt wordt vanuit het statement dat ieder kind wil leren en ieder kind erbij wil horen! Waar het roepen en ‘iets vinden’ wordt omgezet in daden. Acties. Oppakken en

Lees verder

de shit
Ronald Heidanus

de shit

  • By Ronald Heidanus
  • 26 oktober 2018
  • onderwijs

Het is zo herkenbaar. Dat gevoel te hebben ‘de shit’ van iemand anders op te moeten lossen. Dat ‘de uitdaging’ al eerder aangegaan had mogen worden. Dat.

Het vraagt zelfvertrouwen. Het lef om dit gevoel zichtbaar en concreet te maken. Het lef om dit uit te spreken. Weten dat ‘de shit’ soms niet jou ligt. Het lef om kwetsbaar de ‘hoe dan’-vraag te stellen!

Het vraagt

Lees verder

Als een bolster werken aan leren
Ronald Heidanus

Als een bolster werken aan leren

De bus stopt en ik stap uit. Op weg naar school raap ik van de grond een kastanje op. Wat is de herfst toch een mooi jaargetijde. De natuur op zijn mooist. Een kastanje, een gift. Je hoeft je enkel te bukken. Een kastanje. Laatst liet een collega mij een hand vol eikels zien. ‘Alle een eikel en toch zo verschillend,’ voegde hij er aan toe. Mooi. En waar. En net als dit verschil vermoed ik dat deze kastanje vandaag het verschil gaat maken.

In de klas ontvouwen zich de dagelijkse routines. De overeenkomsten met een dag eerder. Nog even een moeder die gedag zegt. De andere aanspreken op dat de dag echt begonnen is voor de leerlingen. De kring wordt geformeerd en de liedjes gezongen. De dag bij naam benoemd, de datum als cijfer besproken en het weer beschouwd. Het eerste half uur weinig bijzonderheden. Nou ja. Alleen dat Gabri wel een aantal keren op zijn plek wordt gezet;

Lees verder