reflectie

Onderwijs
Ronald Heidanus

Dag van de leraar, een ode

LEES DIRECT HET ARTIKEL Wereldwijd is het vandaag de Dag van de Leraar!En voor iedere leraar die óók een pedagogisch oplaadpunt is (of wil -leren- zijn), deel ik een deel van een speciaal artikel. Ooit opgetekend door Geert Bors, maar nog dagelijks in mijn onderwijspraktijk voelbaar. Bij mezelf als statement en in mijn handelen, maar meer nog in het zichtbare potentieel van mijn collega leraren. Sommigen van hen worstelen (nog) met ‘het elastiek’ en meer nog met het elastiek in zichzelf. Het doet steeds de woorden van Erich Fromm in mijn achterhoofd afspelen: “Only the person who has faith in

Lees meer »
De Inclusiepedagoog
Ronald Heidanus

De staan voor-week

Deze en de aankomende weken starten voor scholen in de verschillende weken het nieuwe schooljaar met een heuse ‘voorweek’. Dit is een voorbereidingsweek om jezelf als onderwijsprofessional (samen met je team) voor te bereiden op het nieuwe schooljaar. En naast dat vakantie er is om los te komen van school, te genieten van familie, vrienden én dit jaar ook veel sport, biedt vakantie ook een uitgelezen mogelijkheid om jezelf te reflecteren. Jezelf te beschouwen op het schooljaar eerder: wat ging goed en wat ga je beter doen? Een uitgelezen mogelijkheid om in de luwte en in eigen tempo voor jezelf

Lees meer »
Onderwijs
Ronald Heidanus

Kun je even meelopen

Zoals de afgelopen jaren gebruikelijk, teken ik aan het einde van het jaar een onderwijsmoment op. Juist zo’n decembermaand geeft ruimte voor bezinning. Reflectie. Vorig jaar moest ik helaas verstek laten gaan. Of ja, moest is misschien wel wat zwaar aangezet. Toch had ik een jaar eerder niet de mentale ruimte om mijn onderwijsmoment woorden te geven. Er zou te veel emotie in mijn schrijven hebben gezeten. Dus neem ik in mijn onderwijsmoment nu het vorige jaar maar even mee als inleiding…  Want er is namelijk nogal wat gebeurd.  Dan doel ik niet op de prachtige reis naar Reggio Emilia met het

Lees meer »
Onderwijs
Ronald Heidanus

Kladpapier, en het stellen van kaders

Soms is het stellen van kaders essentieel. Een kader binnen en rondom Tijd, Ruimte en Criteria. Vooral bij kinderen die zich de belangrijke stappen om een strategie te doen slagen nog niet eigen hebben gemaakt. Als co-teacher zie ik het gebeuren dat de jongen zonder kladpapier zijn rekensommen wil gaan maken, maar daar duidelijk nog niet aan toe is gezien de antwoorden. ‘Is het misschien handig om er een kladpapiertje bij te pakken?’ Soms is het sturen vanuit kaders essentieel… ‘Is het misschien handig om er een kladpapiertje bij te pakken?’ Het is de leraar die het aan het kind

Lees meer »
Onderwijs
Ronald Heidanus

Vallen om weer op te staan

‘Wat zouden de sterren denken als ze mensen zien vallen?’ Het waren de woorden die me als puber uit het raam deden staren. Staren wanneer de les mij niet kon boeien. Woorden die in mijn agenda prijkten. Ze deden me verwonderen. Ik kon uren filosoferen over de betekenis van deze woorden. Toen. En nu lag ik daar. Zelf. Plat in het gras. Voorafgaand aan een eerdere salto over mijn stuur. En schuiver op het harde asfalt. Het werd ingeleid doordat de ketting van mijn racefiets van het grootste voorblad naar het kleinste voorblad sprong. Gelanceerd werd ik. Tegelijkertijd en in

Lees meer »
Onderwijs
Ronald Heidanus

De zeven vaardigheden van de inspirerende leraar

De leraar heeft het moeilijk anno 2017. Het jaar dat tot een climax leidt rondom werkdruk, rondom de invulling van passend onderwijs, de waardering in harde euro’s en de takenportefeuille van de leraar die steeds voller lijkt te stromen. Zeer recentelijk kwamen daar nog het Wilhelmus en een verplicht bezoek aan het Rijksmuseum bij. Een enerverend beroep dus. Alleen, is dit ook hetgeen waar een leraar zich mee bezig dient te houden? Recentelijk las ik het boek ‘De zeven vaardigheden van de inspirerende leraar’ van Michel Linthorst en heb een beschouwing geschreven. “De leraar is de motor van de talentontwikkeling.

Lees meer »
De Inclusieve School
Ronald Heidanus

Over de grens van mijn comfortzone

Na mijn middelbare school startte ik met de opleiding Sociaal Pedagogisch Werk. Eigenlijk wist ik daarvoor nog helemaal niet wat ik wilde gaan doen in mijn werkende toekomst. Als een puber met lange haren en Metal-shirts, zoekend naar mezelf in de overgang naar adolescent, was werken nou niet echt iets dat me kon boeien. Mijn omgeving en toenmalige mentor vonden ‘iets met mensen’ wel bij me passen. Omdat ik het niet wist, volgde maar wat anderen in mij dachten te zien… Het was het beging van ’98, een jaar aan het einde van een vorige eeuw.Een nieuwe uitdaging diende zich

Lees meer »